Συγκλονίζει ο Παραολυμπιονίκης Γιάννης Σεβδικαλής: «Πέρασαν από πάνω μου δύο βαγόνια – Με κουτρουβαλούσε 20 μέτρα» (video)


Συγκλονίζει ο Παραολυμπιονίκης Γιάννης Σεβδικαλής: «Πέρασαν από πάνω μου δύο βαγόνια – Με κουτρουβαλούσε 20 μέτρα» (video)


Διαφ.


Ο Γιάννης Σεβδικαλής είναι Παραολυμπιονίκης, αθλητής του στίβου, αλλά κυρίως ένας φωτεινός άνθρωπος με ανεξάντλητη αισιοδοξία και πολλά μαθήματα ζωής να διδάξει.

Το σοκαριστικό ατύχημα που είχε σε ηλικία 21 ετών, όταν τον χτύπησε τρένο με αποτέλεσμα να χάσει το ένα του πόδι, όχι μόνο δεν τον λύγισε αλλά ήταν η αφετηρία μίας νέας ζωής για τον ίδιο: μίας συνειδητοποιημένης ζωής με το μότο ότι δεν είναι δεδομένο και αν κάτι έχει ουσία σε αυτόν τον κόσμο είναι μόνο η αγάπη.

Τα χρόνια πέρασαν και η μοίρα του έφερε στον διάβα του τη Σοφία Κουρτίδου. Πλέον είναι μαζί, ερωτευμένοι και ευγνώμονες που συναντήθηκαν δημιουργώντας έναν μικρόκοσμο βαθιάς και ουσιαστικής αγάπης τον οποίο δεν κρατούν για τον εαυτό τους αλλά μοιράζονται με κάθε ευκαιρία μέσα από πράξεις και δράσεις αλληλεγγύης.


Ο Γιάννης Σεβδικαλής βρέθηκε στο Στούντιο 4 και έκανε ένα συγκλονιστικό flashback προς τα πίσω, στη στιγμή του ατυχήματος και στα συναισθήματα της επόμενης ημέρας.

«Πήγα να περάσω τις γραμμές του τρένου, ήμουν στο Γκάζι και πήγαινα προς την Ιερά Οδό. Και ως φυσιολογικός άνθρωπος κοίταξα να δω αν ερχόταν το τρένο και όλα καλά, δεν υπήρχε θόρυβος, σήμανση, τίποτα. Και ξαφνικά όταν ξαναγυρίζω το κεφάλι μου το τρένο ήταν ακριβώς δίπλα μου με χτύπησε μετωπικά, με πήρε από κάτω, πέρασαν από πάνω μου δύο βαγόνια, με κουτρουβαλούσε 20 μέτρα. Δεν είχα λιποθυμήσει και δεν πίστευα αυτό που είχε γίνει, ότι είμαι ζωντανός. Σύρθηκα, βγήκα έξω. Είχα τις αισθήσεις μου μέχρι που μπήκα στο χειρουργείο«».

«Σημαντικό που είχα τις αισθήσεις μου κατά τη διάρκεια του ατυχήματος γιατί ξέρω από τι γλίτωσα και ήμουν θετικός από την πρώτη στιγμή. Με το που είδα το άσπρο του νοσοκομείου χαμογελούσα που ήμουν ζωντανός και έχει περάσει αυτός ο πόνος».

«Έχει χαραχτεί στο μυαλό μου η πρώτη φορά που περπάτησα ξανά χωρίς υποβοήθημα. Πήγα για καφέ».

«Μετά το ατύχημα μάθαινα να περπατάω σαν μωρό. Σηκώνεσαι πρώτα δίνεις βάρος στα κολοβώματα – έτσι λέγεται το σημείο του ακρωτηριασμού – γιατί πονάει πάρα πολύ στην αρχή και μετά ένα βήμα την ημέρα» είπε χαρακτηριστικά.


Πηγή