«Ξεσπάθωσε» ο Νίκος Παππάς: «Όλοι αυτοί που με κρέμασαν στα μανταλάκια και με ξεφτίλισαν…» (video)


«Ξεσπάθωσε» ο Νίκος Παππάς: «Όλοι αυτοί που με κρέμασαν στα μανταλάκια και με ξεφτίλισαν…» (video)


Διαφ.


Καλεσμένος στην εκπομπή, Καλύτερα δε γίνεται, βρέθηκε ο Νίκος Παππάς και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στον ντόρο που δημιουργήθηκε με την εγγραφή του στη Νομική σχολή Αθηνών.

Ο πρώην μπασκετμπολίστας αναφέρθηκε σε όλους εκείνους που τον κατέκριναν χωρίς να γνωρίζουν ότι είχε μπει στη σχολή και λόγω αθλητισμού χρειάστηκε να την αφήσει.

«Έχω πάει σε πολλές εκπομπές και δεν έχω μιλήσει για ζώδια αλλά αν ήρθε η ώρα ας το κάνω εδώ. Μπορεί χωρίς να το καταλαβαίνω να είμαι ο απόλυτος νάρκισσος. Το έχω συνηθίσει να με συζητούν. Είμαστε μαθημένοι και μυημένοι στη φάση αυτή (σσ του βρισίματος). Προφανώς δεν είμαι ο Μπέκαμ αλλά πράγματι είναι ένα τοξικό περιβάλλον. Αλλά από την άλλη αμοιβόμαστε καλά, έχουμε τις παρωπίδες μας και πορευόμαστε με αυτές τις συνθήκες. Όλα αυτά σε σκληραγωγούν και αν τα διαχειριστείς σωστά σε κάνουν δυνατό ψυχικά».

«Πράγματι γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά, έγιναν ρεπορταζάρες και αφιερώματα και με ξεσπέπασαν ότι 16 χρόνια δεν έχω τελειώσει τη Νομική. Επειδή με σχολιάζουν νόμιζα ότι ξέρουν την πορεία μου. Κυρίως για να μην είμαι ουρανοκατέβατος ότι δεν τελείωσε τη Νομική. Ας ξανασυστηθώ! 15 16 χρονών ήρθα από την Εύβοια για να ασχοληθώ με το μπάσκετ, ζούσα στα Σεπόλια. Ήταν δύσκολα χρόνια αλλά ήταν μονόδρομος το να ασχοληθώ με τον αθλητισμό. Οι γονείς μου δεν με χειραγώγησαν ποτέ και με άφησαν να κυνηγήσω το όνειρό μου. Αλλά ήταν και για οικονομικούς λόγους. Έκανα πρωταθλητισμό, κατέκτησα κοντά στους 20 τίτλους, πήραμε πολλά μετάλλια. Έτσι το άνευ ήρθε από 16 χρονών. Μαθητής αν κάνουν τις ρεπορταζάρες επειδή η μητέρα μου ήταν καθηγήτρια ήμουν καλός. Πέραν από τίτλους είχα σοβαρά χειρουργεία, κατάφερα να σηκωθώ πάλι. Μέσα από αυτά τα χειρουργεία κατάφερα να σηκωθώ και να κάνω πρωταθλητισμό. Έκανα κάποια καλά συμβόλαια και λόγω των απαιτήσεων να μην κατάφερα να σπουδάσω αλλά να σπουδάσουν τα αδέλφια μου, να πάρω ένα σπίτι στους γονείς μου. Για αυτό δεν τελείωσα τη Νομική. Και δέκα ζωές να είχα, τα ίδια θα έκανα. Εγώ άσκησα το δικαίωμά μου σαν φοιτητής. Έτρεξα την εγγραφή γιατί ήθελα να την ακολουθήσω, δεν ήξερα ότι θα προκύψουν συνελεύσεις. Τόσα χρόνια έχουν γίνει συνελεύσεις και δεν ήμουν εκεί. Είχα το δικαίωμα και αν κοιτάξω το δικό μου συμφέρον και επειδή βιάζομαι δεν με συμφέρει η κατάληψη. Αλλά δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια σε ένα τέτοιο νομοσχέδιο. Όλη αυτή η στρατηγική των συστημικών μέσων μου περνάει αδιάφορο. Γράφτηκαν τόσα πολλά αλλά είναι αμήχανο να μιλάω για αυτό. Αλλά 16 χρόνια δεν τους είδα αυτούς που με κρέμασαν στα μανταλάκια, με ξεφτίλησαν, με χλεύασαν, με ειρωνεύτηκαν όταν χτίζαμε γήπεδα στις φυλακές, όταν δωρίζαμε τους μισθούς στις καθαρίστριες. Όταν πληρώναμε δόσεις δανείων ηλικιωμένων για να μην τους κατασχέσουν σπίτια, όταν μαζεύουμε σκυλιά στις βίλες που γλύφουν για να μην καούν από τις πυρκαγιές. Αλλά πού ήταν όλοι αυτοί; Ας βγαίνουν να με ξεφτιλίζουν, να με λασπώνουν, δεν έχω πρόβλημα αλλά ας είναι εκεί να βάλουν και το χεράκι στην τσέπη να βοηθήσουν κι αυτοί».


Πηγή