«Ξέσπασμα» Μητροπολίτη Κοζάνης: «Ντροπή να τρώμε μπακαλιάρο μόνο για το έθιμο» (video)
Ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης, ο κ. Παύλος Παπαλεξίου προέβησε σε αναφορές – σήμερα Κυριακή της Ορθοδοξίας– σε υψηλούς τόνους στον μπακαλιάρο που συνηθίζεται να καταναλώνεται την 25η Μαρτίου.
Κλείνοντας το κήρυγμα του στην εκκλησία, ο Σεβασμιότατος Σερβίων και Κοζάνης, «μέμφθηκε» τους πιστούς που λένε ότι την 25η Μαρτίου «πρέπει να τρέξουμε όλοι να φάμε μπακαλιάρο, γιατί είναι το έθιμο. Ντροπή! Ντροπή! Ορθόδοξοι χριστιανοί Έλληνες! Το έθιμο…», λέγοντας τους ότι είναι πολύ πιο ουσιώδης ο λόγος για την κατανάλωση ψαριών την εν λόγω ημέρα και σχετίζεται με το θαύμα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της κυοφορίας του Χριστού.
Όπως ανέφερε ο Μητροπολίτης, «μαλώνοντας» το εκκλησίασμα, η νηστεία για το Πάσχα είναι αυστηρή και επιτρέπεται μόνο κατανάλωση λαδιού, ωστόσο οι Πατέρες της Εκκλησίας θέλοντας να σηματοδοτήσουν και την σπουδαιότητα του γεγονότος και της ημέρας του Ευαγγελισμού της Παναγίας επέτρεψαν στους πιστούς την κατάλυση ιχθύος μόνο για την εν λόγω ημέρα, καθώς και για την Κυριακή των Βαΐων κάθε Σαρακοστής πριν την Μεγάλη Εβδομάδα»
Ο Ιεράρχης αφού τόνισε στους πιστούς πως είναι εκκλησιαστική παράδοση και όχι «έθιμο» η κατανάλωση μπακαλιάρου την 25η Μαρτίου, ολοκλήρωσε το κήρυγμα του και μπήκε στο Ιερό του ναού.
Κυριακή της Ορθοδοξίας: Τι γιορτάζουμε σήμερα – Η αναστήλωση των ιερών εικόνων και η μεγάλη μάχη του Βυζαντίου
Η Κυριακή της Ορθοδοξίας είναι ημερομηνία-σταθμός για την ορθόδοξη παράδοση, διότι παρά το κατανυκτικό κλίμα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, είναι μία λαμπρή εορτή της Ορθοδοξίας.
Τι γιορτάζουμε αυτή την ημέρα
Την Κυριακή της Ορθοδοξίας εορτάζουμε την ανάμνηση του κορυφαίου γεγονότος της εκκλησιαστικής ιστορίας, της αναστηλώσεως των ιερών εικόνων, το οποίο συνέβη το 843 μ.Χ. στο Βυζάντιο, με πρωταγωνίστρια την βασιλίσσα και μετέπειτα αγία Θεοδώρα, συζύγου του αυτοκράτορα Θεοφίλου (840 – 843 μ.Χ.).
Αναφερόμαστε στη μεγάλη εικονομαχική έριδα, η οποία απασχόλησε την Εκκλησία για περισσότερα από έναν αιώνα.
Πιο συγκεκριμένα, το 726 μ.Χ. ο αυτοκράτωρ Λέων ο Γ’ ο Ίσαυρος (717 – 741 μ.Χ.) επέβαλλε στο κράτος ριζικές μεταρρυθμίσεις. Μια από αυτές ήταν η απαγόρευση προσκύνησης των ιερών εικόνων, επειδή, θεωρούσε πως η χριστιανική πίστη παρέκλινε στην ειδωλολατρία.
Στην ουσία όμως εξέφραζε δικές του ανεικονικές απόψεις, οι οποίες ήταν βαθύτατα επηρεασμένες από την ανεικονική ιουδαϊκή και ισλαμική πίστη. Η αναταραχή ήταν αφάνταστη. Η αυτοκρατορία χωρίστηκε σε δύο φοβερά αντιμαχόμενες ομάδες, τους εικονομάχους και τους εικονολάτρες.
Οι διώξεις φοβερές. Μεγάλες πατερικές μορφές ανάλαβαν να υπερασπίσουν την ορθόδοξη πίστη. Στα 787 μ.Χ. συγκλήθηκε η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία διατύπωσε με ακρίβεια την οφειλόμενη τιμή στις ιερές εικόνες.
Σε αυτή επίσης διευκρινίστηκαν και άλλα δυσνόητα σημεία της χριστιανικής πίστεως, έτσι ώστε να έχουμε πλήρη αποκρυστάλλωση του ορθοδόξου δόγματος και να ομιλούμε για θρίαμβο της Ορθοδοξίας μας.
Η εικόνα στην Ορθοδοξία μας δεν αποτελεί αντικείμενο λατρείας, αλλά λειτουργεί αποκλειστικά ως μέσον τιμής του εικονιζόμενου προσώπου. Ακόμα και ο Χριστός μπορεί να εικονισθεί, διότι έγινε άνθρωπος.
Μάλιστα όποιος αρνείται τον εικονισμό του Χριστού αρνείται ουσιαστικά την ανθρώπινη φύση Του! Οι μεγάλοι Πατέρες και διδάσκαλοι της Εκκλησίας μας, που αναδείχθηκαν μέσα από τη λαίλαπα της εικονομαχίας, διατύπωσαν το ορθόδοξο δόγμα με προσοχή και ευλάβεια.
Η προσκύνηση της ιερής εικόνας του Χριστού και των άλλων ιερών προσώπων του Χριστιανισμού δεν είναι ειδωλολατρία, όπως κατηγορούνταν από τους εικονομάχους, διότι η τιμή δεν απευθύνεται στην ύλη, αλλά στο εικονιζόμενο πρόσωπο, καθότι «η της εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει» (Μ.Βασίλειος P . G . 32,149) και «Προσκυνούμεν δε ταις εικόσιν ου τη ύλη προσφέροντες την προσκύνησιν, αλλά δι΄αυτών τοις εν αυταίς εικονιζομένοις» (Ι. Δαμασκ. P . G .94 1356).
Η ευλογία και η χάρη που λαμβάνει ο πιστός από την προσκύνηση των ιερών εικόνων δίνεται από το ζωντανό ιερό πρόσωπο και όχι από την ύλη της εικόνας.
Η εικόνα έχει τεράστια ποιμαντική χρησιμότητα. Μια εικόνα, σύμφωνα με γλωσσική έκφραση, αξίζει περισσότερο από χίλιες λέξεις. Αυτό σημαίνει ότι μέσω της εκκλησιαστικής εικονογραφίας οι πιστοί βοηθούνται να αναχθούν στις υψηλές πνευματικές θεωρίες και στο θείον.
Βεβαίως η ηρεμία δεν αποκαταστάθηκε, διότι εξακολουθούσαν να βασιλεύουν εικονομάχοι αυτοκράτορες. Στα 843 η ευσεβής αυτοκράτειρα Θεοδώρα, επίτροπος του ανήλικου γιου της Μιχαήλ του Γ΄, έθεσε τέρμα στην εικονομαχική έριδα και συνετέλεσε στο θρίαμβο της Ορθοδοξίας.
Οι Πατέρες όρισαν να εορτάζεται ο θρίαμβος του ορθοδόξου δόγματος την πρώτη Κυριακή των Νηστειών για να δείξει στους πιστούς πως ο πνευματικός μας αγώνας θα πρέπει να συνδυάζεται με την ορθή πίστη για να είναι πραγματικά αποτελεσματικός.
Νηστεία και ασκητική ζωή έχουν και άλλες αιρέσεις ή θρησκείες, και μάλιστα με πολύ αυστηρότερους κανόνες άσκησης. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να σωθούν και να ενωθούν με το Θεό. Η σωτηρία είναι συνώνυμη με την αλήθεια, αντίθετα η πλάνη και το ψεύδος οδηγούν σε αδιέξοδα και εν τέλει στην απώλεια.
Πηγή