ΑΡΘΡΑ

Ρουβίκωνας: Μπήκε στη Βουλή και στο Προεδρικό Μέγαρο με πανό για τα Τέμπη


Ρουβίκωνας: Μπήκε στη Βουλή και στο Προεδρικό Μέγαρο με πανό για τα Τέμπη


Διαφ.


Στη Βουλή (στο χώρο του περιστύλιου) και στο Προεδρικό Μέγαρο φέρεται να μπήκαν την Κυριακή το πρωί (31/3) μέλη του Ρουβίκωνα.

Σύμφωνα με τις αναφορές στα social media, τα μέλη της οργάνωσης και στις δύο περιπτώσεις κρατούσαν δύο πανό.

Δείτε επίσης: Κόλαφος οι δηλώσεις της Μαρίας Καρυστιανού – «Θα κάνω τα πάντα για να δω τους υπεύθυνους για τον θάνατο του παιδιού μου στη φυλακή»

Το πανό και στις δύο περιπτώσεις έγραφε «η οργή δεν μπαζώνεται» με ξεκάθαρη αναφορά στην υπόθεση των Τεμπών.

Οπως αναφέρουν οι πληροφορίες, στη Βουλή η είσοδος των μελών της οργάνωσης έγινε από την πλαϊνή πύλη.

Δείτε σχετικές αναρτήσεις στο X (πρώην Twitter):

Τέμπη: Βουβό πένθος και οργή έναν χρόνο μετά – Έγραψαν τα ονόματα των 57 θυμάτων μπροστά από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα (video)

H αντίθεση, η μνήμη, το βουβό πένθος. Μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, γράφτηκαν τα ονόματα των γνωστών θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών.

Στο περιθώριο της μεγάλης διαδήλωσης της Τετάρτης, για τον έναν χρόνο από το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα της 28ης Φεβρουαρίου 2023, κάποιοι διαδηλωτές που ήταν συγκεντρωμένοι στο Σύνταγμα ξεκίνησαν το μεσημέρι να γράφουν μπροστά από το κοινοβούλιο, με κόκκινη μπογιά, όλα τα ονόματα των 57 θυμάτων της τραγωδίας. Υπήρξε και μια λέξη με μαύρη μπογιά: «Δολοφόνοι». Το αποτέλεσμα, σε κάθε περίπτωση, συγκλονιστικό!

Τέμπη: «Aκούω ακόμα ουρλιαχτά και κοιμάμαι με ανοιχτό φως» – Συγκλονίζει ο επιζών Ορέστης Παπαζήσης ένα χρόνο μετά το δυστύχημα (video)

Τέμπη: Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα, 28 Φεβρουαρίου, από την ημέρα που βάφτηκε «μαύρη» για την Ελλάδα, καθώς 57 ψυχές έχασαν τη ζωή τους στη φονική σύγκρουση δύο τρένων στα Τέμπη.

Ένας χρόνος μετά και οι πληγές στην ψυχή είναι ακόμα ανοιχτές και κανείς δεν ξέρει αν θα κλείσουν ποτέ.

Ο Ορέστης Παπαζήσης ήταν ένας από τους επιβάτες που κατάφερε να απεγκλωβιστεί μόνος του και 12 μήνες μετά μιλά για την μοιραία βραδιά που άλλαξε τη ζωή του:

«Έκλεισε ένας χρόνος, τι να πούμε; Ήταν έγκλημα, τώρα δεν μπορούμε να πούμε κάτι άλλο. Βρισκόμουν στο δεύτερο βαγόνι της αμαξοστοιχίας. Θυμάμαι να ακούω ένα δυνατό ”μπαμ”. Μας περικύκλωσαν τα τζάμια, υπήρχε καυστικό υγρό και καπνοί παντού. Σηκώθηκα και φώναζα να σπάσουμε κάποιο τζάμι, πήγα προς την πόρτα που είχε σφηνώσει και δεν άνοιγε.

Τότε ένα παιδί είχε πάρει έναν πυροσβεστήρα και έσπασε το τζάμι. Το κεφάλι μου είχε γεμίσει αίματα και δεν ήταν δικά μου. Δεν με βοήθησε κάποιος να απεγκλωβιστώ, μόνος μου τα κατάφερα, πήδηξα έξω από το τρένο και μετά είχε παντού σκοτάδι. Πήγα στα χωράφια και βρήκα δυο κορίτσια να τρέμουν και έχαναν πολύ αίμα».

«Ένα χρόνο μετά ακόμα κοιμάμαι με ανοιχτό φως, δεν έχω συνέλθει, δε μπορώ να κοιμηθώ. Θυμάμαι και ακούω τα ουρλιαχτά, τα κλάματα και τα αίματα. Χρειάστηκα ψυχολογική υποστήριξη».


Πηγή