Καλεσμένη στην εκπομπή «Τετ α Τετ» ήταν η Ελεονώρα Μελέτη, όπου ανάμεσα σε όσα είπε, αναφέρθηκε στην προσωπική της ζωή αλλά και στην περίοδο του «Πρωινού Καφέ».
«Δε θα ψάξω το κινητό του Θοδωρή να δω αν με απατάει, αλλά αν με απατάει, θα ήθελα να το ξέρω, γιατί δεν αντέχω το ψέμα. Και ναι, προτιμώ να ξέρω την αλήθεια παρά να ζω το παραμύθι της μαϊμούς. Δε θα ψάξω να επιβεβαιώσω την αλήθεια. Αν η ζωή μου φέρει την αλήθεια, σαφώς επιλέγω να την έχω στα χέρια μου από το να ζω ένα ψέμα», ανέφερε αρχικά για τον σύζυγό της, Θοδωρή Μαροσούλη.
Και συνέχισε για τη γνωριμία τους: «Με φλέρταρε όμορφα, χωρίς κινητά. Ήταν σημαντικό ότι συναντηθήκαμε από κοντά πρώτη φορά. Βρεθήκαμε σε μία κοινή παρέα. Είχαμε τη δυνατότητα να δούμε το βλέμμα, τις κινήσεις, τα χέρια, τη γλώσσα του σώματος, να ανταλλάξαμε απόψεις. Είχαμε τη δυνατότητα να το αφήσαμε να εξελιχθεί σε μία ενέργεια, που εγώ τη θεωρώ απαραίτητη, για να μπορέσουν δυο άνθρωποι να ανταλλάξουν τις πρώτες βασικές πληροφορίες για να δουν αν μπορούν να έρθουν πιο κοντά».
«Δε θα μπορούσα να είμαι με άνθρωπο του χώρου σε καμία περίπτωση, δε θα το ήθελα κιόλας. Όταν φεύγω από τη δουλειά αφήνω τον χώρο έξω από το σπίτι μου. Ο Θοδωρής είναι του καλλιτεχνικού συστήματος, αλλά δεν έχει βασικές γνώσεις του ποιος είναι τι. Όταν γνωριστήκαμε ήξερε ότι έχω μια προβολή από την τηλεόραση, αλλά δεν ήξερε από πού με ξέρει».
Τι αποκάλυψε για την εποχή του «Πρωινού Καφέ»
«Έζησα συναισθηματική κακοποίηση, το έχω δουλέψει, το έχω προσπεράσει. Έχω πάρει ό,τι πιο ουσιώδες από αυτή την εμπειρία. Ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη εποχή της ζωής μου, που νιώθω ευγνώμων που την έζησα, γιατί με βοήθησε στο να διαμορφώσω αυτό που θέλω να είμαι σήμερα.
Με βοήθησε να δω με άλλο μάτι τους ανθρώπους. Στην αρχή, πολύ εχθρικά και καχύποπτα, αλλά τώρα με κατανόηση και με συμπόνοια. Το δούλεψα πάρα πολύ και αυτά τα εργαλεία που πήρα μέσα από αυτήν την εμπειρία, τα μεταφέρω στο νέο μου βιβλίο», είπε και συνέχισε:
«Εξαφανίστηκα μετά τον Πρωινό Καφέ, έφυγα από τη χώρα. Έφυγα από την Ελλάδα μην μπορώντας να διαχειριστώ το ότι περπατούσα στον δρόμο και νόμιζα ότι όλοι πίστευαν για εμένα αυτά που άκουγαν στην τηλεόραση. Έφυγα κυνηγημένη σχεδόν.
Έκανα ένα πάρα πολύ ωραίο ταξίδι στο Μπαλί και εκεί συνάντησα ανθρώπους και απέκτησα γνώσεις που χρησιμοποίησα μετέπειτα, για να μπορώ να επιστρέψω και να κυνηγήσω όλα μου τα όνειρα, να θεραπεύσω τον εαυτό μου από αυτό που είχε συμβεί και να βάλω τα όριά μου στους άλλους».
