Κυριάκος Μητσοτάκης: Οι ελληνικές «κόκκινες γραμμές» στη συνάντηση με τον Ερντογάν – Ο λόγος που οι Τούρκοι τη θεωρούν κρίσιμη
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ταξιδεύει στην Άγκυρα με ένα «σφιχτό» πρόγραμμα τεσσάρων ωρών για τη συνάντησή του με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θέλοντας να είναι όλα στην εντέλεια στο χρονικό διάστημα, όπου θα βρεθεί στην Τουρκία.
Αυτό διότι το προηγούμενο διάστημα η Άγκυρα έχει δείξει τις προθέσεις της, βάζοντας στο τραπέζι τα πάντα και δείχνοντας στην Αθήνα ότι δεν έχει μετακινηθεί ούτε ελάχιστα από τις πάγιες διεκδικήσεις έναντι της χώρας μας.
Ωστόσο, ούτε η Αθήνα έχει μετακινηθεί από τις δικές της «κόκκινες γραμμές», ειδικά όσον αφορά τα κυριαρχικά δικαιώματα και την κυριαρχία της, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Έφης Κουτσοκώστα για το OPEN. Οπότε, εδώ και έναν χρόνο που υλοποιείται ο οδικός χάρτης της ελληνοτουρκικής προσέγγισης στην πραγματικότητα, δηλαδή από πέρσι που είχαν συναντηθεί οι δύο ηγέτες στο Βίλνιους, πλέον συζητάμε για το αν οι δύο άνδρες θα μπορέσουν να ανανεώσουν τον χάρτη και να διατηρηθεί αυτό το καλό κλίμα, κυρίως επί του πεδίου.
Αυτό που διαμηνύουν από την Αθήνα είναι ότι ο πρωθυπουργός είναι προετοιμασμένος να απαντήσει στα πάντα, εάν προκληθεί, αλλά εκτιμούν πως ούτε η τουρκική πλευρά έχει πρόθεση να εκτροχιαστούν τα πράγματα. Τέλος, ακόμη ένας παράγοντας που θα μπορούσε να επιβαρύνει το κλίμα της συνάντησης είναι το μεσανατολικό.
Τα τουρκικά σχόλια και τι συμβολίζει ο Μητσοτάκης
ενικά υπάρχει μία «θετική αναμονή» για τον Μητσοτάκη στην Άγκυρα. Η αρθρογραφία στην Τουρκία εκτιμά ότι η συνάντηση αναμένεται να είναι μία επισφράγιση του κλίματος της Διακήρυξης των Αθηνών της 7ης Δεκεμβρίου, χωρίς μεγάλες προσδοκίες για περαιτέρω πρόοδο.
Θα επιβεβαιώσει το κλίμα ύφεσης που διαρκεί 15 μήνες τώρα. Δηλαδή, μπορεί να υπογραφούν ορισμένες συμφωνίες θετικής ατζέντας, αλλά η επίσκεψη δεν αναμένεται να επικεντρωθεί σε βαριές θεματικές, όπως Αιγαίο, πέρα ίσως από τα θαλάσσια πάρκα.
Μπορεί επίσης -υποστηρίζει η πολιτική ανάλυση- να συζητηθεί λίγο η Κύπρος και η Ανατ. Μεσόγειος, αλλά ακροθιγώς και στο πλαίσιο πάντα της διατήρησης μιας ισορροπημένης σχέσης.
Βέβαια, εστιάζουν στο γεγονός ότι ο πρωθυπουργός θα θέσει στον Ερντογάν θέμα Μονής της Χώρας, αλλά θεωρούν ότι αυτή η κριτική του πρωθυπουργού δεν θα επισκιάσει τις συνομιλίες των δύο ηγετών.
Υπάρχει βέβαια πάντα το ενδεχόμενο της προσπάθειας συμψηφισμού εκ μέρους του Ερντογάν… Δηλαδή να μιλήσει για μειονότητα ή μνημεία στην Ελλάδα που υποτίθεται βεβηλώνονται, όπως μεταδίδει η ανταποκρίτρια του Έθνους και του OPEN στην Τουρκία, Μαρία Ζαχαράκη.
Η σημερινή ατμόσφαιρα είναι ώριμη, λένε στην Τουρκία, για να προχωρήσουν οι σχέσεις στο επόμενο επίπεδο και η επίσκεψη Μητσοτάκη, που νωρίτερα είχε βρεθεί στην Χίο, αντιμετωπίζεται ως κρίσιμη από την τουρκική πλευρά, ιδίως μετά την ακύρωση της προγραμματισμένης συνάντησης Ερντογάν-Μπάιντεν στην Ουάσιγκτον.
Για την Τουρκία είναι ο δυτικός ηγέτης που διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξομάλυνση και των τουρκοαμερικανικών σχέσεων. Η στάση της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα έχει αποτελέσει πολλές φορές τον καθοριστικό παράγοντα των τουρκοαμερικανικών σχέσεων, όπως για την προμήθεια F-16 στην Τουρκία.
Αν πάει καλά αυτή η συνάντηση τη Δευτέρα, σημαίνει ότι και οι τουρκοαμερικανικές σχέσεις, θα επηρεαστούν θετικά…
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραχώρησε συνέντευξη, η οποία θα δημοσιευτεί την προσεχή Κυριακή 12 Μαΐου, στη φιλοκυβερνητική εφημερίδα Μιλιέτ και τον δημοσιογράφο Οζάι Σεντίρ, μια φωνή του άλλοτε σκληρού ανθελληνικού χώρου και εκφραστή μίας πιο εθνικιστικής προσέγγισης.
Η Τουρκία καταγγέλλει, παράλληλα, ότι βιώνει μια συνεχή παραμόρφωση της εικόνας της, με την Ελλάδα να αποτελεί το πιο απτό παράδειγμα καλλιέργειας τουρκοφοβίας. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ειδησεογραφικού πρακτορείου Αναντολού, η τουρκοφοβία καθιστά την Τουρκία στόχο αρνητικής προπαγάνδας δια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των ΜΜΕ.
Ο διευθυντής του Ιδρύματος Διπλωματίας, Ογουζχάν Μπιλγκίν, επισημαίνει ότι η πολιτιστική επιρροή διαμορφώνεται μέσω των μέσων ενημέρωσης και του κινηματογράφου κι ότι η Ελλάδα ενισχύει την τουρκοφοβία σε κοινωνικό και κρατικό επίπεδο, με τη συνεχή προβολή της Τουρκίας ως αντίπαλου.
Αυτή η τουρκοφοβία εμφανίζεται και σε πολιτικές αποφάσεις, όπως η αντίσταση στην κατασκευή τζαμιών, ενισχύοντας την εντύπωση της αποκλειστικότητας της δυτικής κουλτούρας. Ο Μπιλγκίν αναφέροντας πως μια από τις μεγαλύτερες αποδείξεις ότι εξακολουθεί να υφίσταται η τουρκοφοβία στην Ελλάδα είναι το πρόβλημα της ‘Δυτικής Θράκης’ και πρόσθεσε ότι η Ελλάδα βαθαίνει ακόμα περισσότερο το πρόβλημα με το να μην αποκαλεί ούτε καν ως Τούρκους τους κατοίκους της ‘Δυτικής Θράκης’.
Πηγή