Απίστευτο κι όμως… ελληνικό: Νεόνυμφοι ζήτησαν από τους καλεσμένους να πληρώσουν για το γλέντι του γάμου

Μία γυναίκα πήγε καλεσμένη σε γάμο σε νησί και οι νεόνυμφοι της ζήτησαν να πληρώσει το γεύμα στο γλέντι.

Οι εκδηλώσεις στα νησιά έχουν τα καλά τους, π.χ μπορείς να τις συνδυάσεις με τις καλοκαιρινές σου διακοπές και μπαίνεις και καλύτερα στο mood του πάρτι-γάμου καθώς είναι όλοι οι καλεσμένοι πάνω κάτω για κανά τριήμερο στο ίδιο μέρος και φυσικά τα αρνητικά του που είναι τα υψηλά κόστη λόγω των πανάκριβων μεταφορικών και φυσικά της διαμονής, άσε τον προγραμματισμό που έχει να γίνει.

Σε έναν τέτοιο γάμο ήταν καλεσμένη η χρήστρια του Χ, VickVien αλλά στο ξαφνικό της έσκασε και ένα εξτρά κόστος.

“Θέλεις να κάνεις γάμο σε νησί. Χαίρομαι για σένα. Δεν πληρώνεις ξενοδοχείο, μεταφορικά. Δεν ήταν απαραίτητο. Αλλά να ζητάς και να πληρώσουν οι καλεσμένοι το φαγητό τους στο τραπέζι, τι φάση”

Θελεις να κανεις γαμο σε νησι. Χαιρομαι για σενα.
Δεν πληρωνεις ξενοδοχειο, μεταφορικα.
Δεν ηταν απαραιτητο.
Αλλα να ζητας και να πληρωσουν οι καλεσμενοι το φαγητο τους στο τραπεζι, τι φαση?

— VickVien (@VickVien) June 18, 2024

Ο κόσμος σχολιάζει απο κάτω

Αν είναι να το πληρώσουν όμως θα πρέπει να αποφασίσουν για το νυφικό συνολικά

“Νυφικό έχουν, ή θα το πληρώσετε εσείς κι αυτό;”

Και γω πρώτη φορά το ακούω αυτό

“Πρώτη φορά το ακούω αυτό. Το τραπέζι είναι πάντα δωρεάν στην πρόσκληση. Στα “δωράκια” που αφήνει ο καθένας φροντίζουν να καλύψουν τουλάχιστον το κόστος του τραπεζιού, άτυπα.”

Μπορεί να τους πλήρωσαν οι καλεσμένοι και τα ακτοπλοϊκά, εδώ που φτάσαμε..

“Συγγνώμη αλλά αν δεν μπορείς να πληρώσεις ούτε το φαγητό για τους καλεσμένους σου, το νησί σε μάρανε. Τί προτεραιότητες βάζει ο κόσμος δεν μπορώ να καταλάβω;”

Αν είναι έτσι η Σουηδία, καλύτερα να μείνουμε Βαλκάνια θα πω

“Καλησπέρα, μένω στη Σουηδία. Εδώ είναι σύνηθες όπου και να πας να πληρώσεις το φαγητό σου. Είτε σε γάμο γιορτή ή οτιδήποτε άλλο. Το καταθέτω ως γεγονός, όχι σαν κριτική.”

Την επόμενη φορά θα προσέλθω με τον συμβολαιογράφο μου αν είναι

“Γάμος ρεφενέ λέγεται, υπογράφεις στο τέλος κι όλας όχι βιβλίο ευχών αλλά μνημόνιο συναντιληψης που τα πρώτα 20 χρόνια μοιράζεσαι όλους του λογαριασμούς του ζευγαριού.”

Μακριά και αγαπημένοι σε τέτοιες καταστάσεις

“Μμμμ το έχω ζήσει με συγγενή ασεεε κούκος αηδόνι μας βγήκε ο γάμος”

Λες, μισό πάω στην τουαλέτα και έρχομαι να πληρώσω και απλά τρέχεις

“Δεν καταλαβαίνω, θα φάτε και μετά έρχεται ο σερβιτόρος και σου ζητάει ”μετρητά η κάρτα” ;”

Εσείς τι θα κάνατε σε μία τέτοια περίπτωση;